Царевна в подземном царстве

1

Жив сабе царь да царица, у их быв сын и дачкá. Яны приказали сыну, штоб йон, як яны умруть, жанився на сястре. Ти1 багáта, ти мала паживши, во упасля таго, як приказали сыну свайму жаницца на сястре, царь и царица памерли. Во брат и кажа сястре, штоб гатавáлась2 к вянцу, а сам пашóв да папá прасить, штоб их павянчáв. Сястра зачалá адевáцца к вянцу и зрабила три куклы, паставила их на вóкнах, стала пасерёд хаты да и кажа: «Кукалки, куку!» Первая кажа: «Чаго?» Другая кажа: «Брат сястру бярé». Третья гавóря: «Земля раступися, сястра правалися!» и в дрýгий и в третий раз такжа. Прихóдя брат и спрáшивая у сястры: «Чи савсем аделась?» Сястра кажа; «Ни,3 не савсем». Йон и пашóв у сваи палаты дажидацца, пакýля сястра аденецца. Сястра знóв кажа: «Кукалки, куку!» Первая кажа: «Чаго?» Другая говоря: «Брат сястру бярé!» Третья кажа: «Земля раступися, сястра правалися!» Яна правалилась и пашла на тей свет. Брат, пришовши, не нашóв сястры и застався4 так.

2

Правалившись на тей свет, царевна идé да идé — аж стаить дуб. Яна пришла к таму дубу, разделась. Дуб раступився; яна палажила у дупло сваю адежу и, зрабившись старухаю, пашла. Идé да идé — аж стаять палаты царские; яна, пришóвши туда, начала прасицца, штоб яé наняли. Во яé и наняли печи тапить. У таго царя, у якóго у палатах служила царевна, был сын халастый. Пришла няделя5. Царский сын сабирався да церкви и вялéв царевне-старухе падáть гребенец6. Яна нескоро падалá; йон рассярдився и ударив яé па щаце7. Во упасля таго убрáвся и паехав да церкви.

3

Царевна-старуха пашла к дубу, где захавáла адежу; дуб раступився. Яна аделась, зрабилась царевнаю-красавицаю и пашла в церкавь. Царевич, увидавши яé в церкви, спрасив у лакея: аткýдава яна? А лакей знав яé, што éта — тая старуха, якáя у их у палатах печи тóпя, и што царевич ударив яé гребенцом; во лакей и кажа: «Яна из города Бита-Гребешкова». Царевич приехав дамóв, шукáв, шукáв8 таго горада в сваём царстве и не найшов.

4

Случилась якся,9 што царевич рассярдився и ударив царевну-старуху сапагом и во упасля таго паехав у церкавь. Тáматка была и яна, перядевшись у платье, што палажила у дуб. Во царевич, павидáвши знóва незнакомаю красавицу, спрашивая у лакея: аткудава яна? Лакей кажа: «Из Бита-Сапагова». Царевич шукáв, шукáв таго горада в сваём царстве и не найшов. Во начав думать да гадать, як бы сюю незнакомаю красавицу спазнать, бо10 палюбив яé и хатев на ей жаницца. А дале выдумав и приказав на тóя мéста, где яна становицца у церкви, налить смалы, так штоб ей было невдамёт.

5

В няделю царевна пришла у церкавь, перядевшись, и стала на сваём месте. Кончилась служба, и як толька яна саступила з места, штоб идти дамóв, бушмак11 улип у смалу и застався на месте. Яна и пашла дамбв у адном бушмаку. Царевич вялéв узять тей бушмак, привéз дамóв, став примерять всем девушкам, якие были у его царстве. Никаму не пришовся тей бушмак па наге, акрамя старухи, што тапила печи. Во царевич став яé дапрашувать; яна призналась, хто яна и откуда. Йон и ажанився на ей. Я на свадьбе быв, мед-вино пив, в роте не былó, а па бараде патякло.

Внимание, откроется в новом окне. PDFПечать
Нашли опечатку или несоответствие? Выделите текст, нажмите Shift + Enter и отправьте нам уведомление.